پارکینسون چیست؟
فهرست
Toggleپارکینسون یکی از بیماری هایی است که معمولاً افراد در سنین بالا آن را تجربه می کنند.
البته این عارضه برای تمامی افراد اتفاق نمی افتد و معدود کسانی هستند که به این بیماری مبتلا شده و ممکن است دردسرها و عوارض جانبی آن را متحمل شوند.
با بیان ساده می توان گفت که بیماری پارکینسون یک نوع اختلال مغزی می باشد که منجر به لرزش در اندام های مختلف بدن شده و این افراد به مرور زمان مشکلاتی را در راه رفتن تجربه می کنند.
البته با بروز این بیماری مشکلات دیگر مانند ناهماهنگی بخش های مختلف بدن و برهم خوردن تعادل نیز رخ خواهد داد.
نکته مهم در مورد بیماری پارکینسون این است که این عارضه به مرور زمان شدت پیدا می کند و می تواند آسیب ها، اختلالات و محدودیت های زیادی را برای افراد به همراه آورد.
در مواردی مشاهده میشود که شدت گرفتن بیماری پارکینسون با مشکلات خاص و حالاتی مانند افسردگی و یا اختلال در حافظه همراه است.
البته سایر مشکلات مانند خستگی زیاد و هرگونه تغییرات ذهنی و رفتاری نیز ممکن است به واسطه بروز این بیماری برای افراد به وجود آید.
امروزه راه های بسیار موثر و کاربردی وجود دارد که متخصصان می توانند از بروز پارکینسون پیشگیری کرده و حتی با وجود این عارضه روش های کنترل بیماری را به عموم افراد ارائه می دهند.
با این شرایط روند گسترش بیماری محدودتر شده و افراد عوارض کمتری را متحمل خواهند شد.
علائم و نشانه های شایع بیماری پارکینسون
تمامی آسیب ها و بیماری ها معمولاً نشانه هایی دارند که اگر نسبت به آنها شناخت داشته باشید در مراحل اولیه می توانید به خود و عزیزانتان کمک کرده و روند بیماری نیز تحت کنترل در می آید.
از مهمترین نشانه های بیماری پارکینسون باید به لرزشی اشاره کرد که معمولاً در دست ها، بازوها، پاها و حتی سر یا فک اتفاق می افتد.
گاهاً این افراد سفتی بدن و انقباض زیاد را تجربه کرده و روند حرکت افراد را با اختلال و کندی مواجه می کند.
معمولاً این افراد به دلیل عدم تعادل ممکن است زمین خورده و سایر آسیب ها را نیز تجربه نمایند.
پزشکان متخصص بر این باورند که حالاتی مانند اختلالات افسردگی، تغییرات خلق و خو، اختلال و مشکل در بلع و حتی مشکل در جویدن خوراکی ها از جمله نشانه های پارکینسون به شمار می آید.
ناگفته نماند که افراد مبتلا به این بیماری ممکن است مشکلات ادراری را تجربه کرده و گاهاً آسیب های پوستی، اختلال خواب، یبوست و حتی مشکل در صحبت کردن نیز برای آنها به وجود می آید.
تمامی علائمی که از نشانه های اصلی پارکینسون هستند در مراحل ابتدایی بسیار خفیف بوده و حتی ممکن است افراد متوجه آنها نشوند.
اما رفته رفته تمامی این نشانه ها شدت پیدا کرده و این بیماری در بدن گسترش پیدا می کند.
آسیب های ناشی از بیماری پارکینسون در مراحلی انقدر شدید می شود که حتی افراد هنگام نشستن و برخاستن نیز محدودیت ها و آسیب های زیادی را تجربه می کند.
این افراد نیاز به مراقبت بیشتر داشته و حتماً باید یک همراه در کنار آنها باشد، در غیر این صورت نمی توانند حتی فعالیت های شخصی را انجام داده و نیاز خود را برطرف سازند.
چه عواملی خطر پارکینسون را افزایش می دهد؟
سن
خطر ابتلا به پارکینسون با افزایش سن و بعد از میانسالی افزایش می یابد و به مرور زمان افزایش می یابد.
این بیماری در افراد بالای 60 سال شایع تر است.
افراد جوان به ندرت به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند.
این بیماری معمولاً در اواسط یا اواخر زندگی شروع می شود و خطر آن با افزایش سن بالا می رود.
وراثت
حدود 15 درصد از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون دارای سابقه خانوادگی این بیماری هستند و موارد خانوادگی می تواند ناشی از جهش های ژنتیکی در گروهی از ژن ها باشد.
ژنتیک حدود 10 تا 15 درصد از بیماری پارکینسون را تشکیل می دهد.
بیشتر موارد پارکینسون ژنتیکی نیستند اما افرادی که در اوایل زندگی به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند، احتمال بیشتری دارد که آن را به ارث برده باشند.
داشتن سابقه خانوادگی بیماری پارکینسون ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد.
کودکان بیماران پارکینسون 2 برابر بیشتر نسبت به سایر افراد ممکن است به بیماری پارکینسون مبتلا شوند.
این بدان معناست که داشتن والدین یا خواهر و برادری مبتلا به پارکینسون خطر ابتلا به پارکینسون را کمی افزایش می دهد.
اما به خاطر داشته باشید که تنها 2 درصد از جمعیت جهان به بیماری پارکینسون مبتلا هستند.
جنسیت
تحقیقات نشان می دهد که مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون هستند.
قرار گرفتن در معرض سموم
استفاده مداوم از سموم و آفت کش ها ممکن است فرد را به بیماری پارکینسون مبتلا کند.
راهکارهای موثر جهت پیشگیری از بروز پارکینسون
پیشرفت علم باعث شده تا تمامی پزشکان بتوانند راهکارهای موثر جهت پیشگیری از سایر بیماری ها را به افراد آموزش داده تا بتوانند دوره میانسالی را با سلامت بالاتر و محدودیت کمتر سپری کنند.
اختلالات و بیماری های خاص مانند پارکینسون از جمله آسیب هایی هستند که ممکن است روند درمان آنها بسیار کند پیش شود و البته سرعت انتشار بیماری بسیار تندتر از فرایند درمان خواهد بود.
اما با روش های بسیار کاربردی می توانید از بروز این بیماری جلوگیری کرده و از سلامت خود بهتر محافظت نمایید.
با این حال مصرف ویتامین ب از طریق میوه ها و انواع سبزیجات کمک می کند تا همواره تندرستی افراد حفظ شده و هرگز بیماری های خطرناک مانند پارکینسون اتفاق نخواهد افتاد.
لازم به ذکر است که مصرف انواع ویتامین های خاص مانند د۳ کمک می کند تا عضلات تقویت شده و به مرور زمان ضعف ها و اختلالات به وجود نمی آید و شرایط برای بروز پارکینسون فراهم نخواهد شد.
مصرف برخی از انواع نوشیدنی ها مانند چای سبز در کنار انجام فعالیت هابی ورزشی کاملاً اصولی و دوری از استرس و تنش های روزانه کمک می کند تا افراد در سنین بالا و میانسالی بیماری های کمتری را تجربه کنند.
قطعاً بروز بیماری پارکینسون برای تمامی افراد نگران کننده است زیرا می دانند که روند درمان این بیماری بسیار طولانی است و حتی ممکن است نتیجه مناسب برای آنها حاصل نشود.
پس به دنبال راهکارهای موثر جهت پیشگیری از بروز پارکینسون هستند تا بتوانند خیلی بهتر و دقیق تر از سلامت خود محافظت نمایند.
اورات سرم
مطالعات بالینی نشان داده است که افراد با سطح سرمی اورات بالا ممکن است تا 33 درصد کاهش ابتلا به بیماری پارکینسون داشته باشند.
اثر اورات سرم در مردان بیشتر از زنان دیده شده است.
تحقیقات جهت پیدا کردن ترکیبی برای افزایش سطح اورات با هدف جلوگیری از پیشرفت بیماری پارکینسون ادامه دارد.
رژیم غذایی
تحقیقاتی برای مصرف محصولات لبنی، چربی های حیوانی، فیتوکمیکال های موجود در سبزیجات و میوه ها و رژیم های غذایی کم کالری صورت گرفته است.
دو مطالعه انجام شده در ایالات متحده و ژاپن نشان داد که خوردن یک رژیم غذایی مدیترانه ای ممکن است با کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون همراه باشد یا ممکن است سن شروع را کاهش دهد.
رژیم غذایی مدیترانه ای می تواند شامل سبزیجات، غلات کامل، میوه ها و حبوبات، ماهی، محصولات لبنی، گوشت و مرغ باشد.
مطالعه دیگری نشان داده است که مصرف بیشتر فلاونوئیدها (موجود در چای، توت ها، سیب، پرتقال و شراب قرمز) ممکن است اثر محافظتی داشته باشد و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کم کند.
زندگی ارگانیک
کشاورزان و افرادی که در مزارع کار می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پارکینسون هستند زیرا آفت کش ها و علف کش ها در ایجاد بیماری پارکینسون نقش دارند.
بر اساس تحقیقات انجام شده، این افراد نسبت به سایرین میزان مواد سمی بیشتری در مغز خود دارند و به همین دلیل تاثیر بیشتری در تخریب سلول های عصبی دارند.
متخصصان توصیه دارند که اگر افراد در سنین جوانی رژیم غذایی کاملاً غنی و ارگانیک داشته باشند، در بزرگسالی و یا در میانسالی هرگز بیماری هایی مانند پارکینسون را تجربه نخواهند کرد.
مصرف ویتامین های B موجود در میوه ها و سبزیجات
ویتامین ها نقش بسیار مهمی در ابتلا به این بیماری ها داشته و کمبود ویتامین در بدن عواقب و خطرات زیادی را از خود به جای می گذارد.
طبق تحقیقات، بیماران مبتلا به پارکینسون اولیه دارای سطوح پایین ویتامین B12 هستند.
مصرف مکمل حاوی ویتامین B12 و مصرف ویتامین های B موجود در میوه ها و سبزیجات می تواند از پارکینسون پیشگیری کند.
به عنوان مثال، سبزیجات با برگ سبز تیره منابع غنی اسید فولیک هستند. کلم بروکلی، اسفناج، مارچوبه و کلم پیچ سرشار از اسید فولیک هستند.
ویتامین B همچنین در آووکادو، نخود، لوبیا و عدس وجود دارد.
یکی از علائم بیماری پارکینسون التهاب است. اسیدهای چرب امگا 3 ضد التهاب می باشند که برای پیشگیری از بیماری پارکینسون بسیار مفید هستند.
زیرا از تخریب سلول های عصبی جلوگیری می کند و از علائم بیماری پارکینسون جلوگیری می کند.
ماهی خال مخالی، ماهی قزل آلا و گردو حاوی اسیدهای چرب امگا 3 هستند و منابع خوبی به حساب می آیند.
اسیدهای چرب امگا 3 خواص دیگری نیز دارند، از جمله:
- حفظ و متعادل کردن سطح کلسترول
- تقویت سیستم ایمنی بدن
- بهبود سلامت قلب و عروق
مصرف ویتامین D3
ویتامین D نیز یکی از ویتامین های موثر در پیشگیری از بیماری پارکینسون است.
تحقیقات نشان داده است که 70 درصد افراد مبتلا به بیماری پارکینسون دارای سطوح پایین ویتامین D در بدن خود هستند.
عدم مصرف ویتامین D باعث عوارض منفی می شود زیرا کلسیم و فسفر به خوبی در بدن جذب نمی شوند.
ویتامین D فوایدی دارد که برخی از آنها عبارتند از:
- تقویت سیستم ایمنی بدن
- جذب مواد معدنی مورد نیاز بدن
- بهبود سلامت استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان
- محافظت در برابر سرطان
- تقویت انرژی و خلق و خو
مصرف چای سبز
ویژگی اصلی و مهم چای سبز خاصیت آنتی اکسیدانی آن است. چای سبز دارای خواصی است که عبارتند از
- بهبود عملکرد مغز
- خواص ضد التهابی
- سرشار از مواد مغذی
- افزایش چربی سوزی
- کاهش خطر ابتلا به سرطان
بر اساس تحقیقات، چای سبز به خوبی از شبکه عصبی مغز و سطح دوپامین در مغز محافظت می کند و از تشدید علائم بیماری پارکینسون جلوگیری می کند.
ورزش
ورزش منظم برای تسکین بعضی از علائم حرکتی بیماری پارکینسون شناخته شده است و تحقیقات همچنین نشان داده که یک سبک زندگی فعال امکان دارد اثرات محافظتی داشته باشد.
یک مطالعه نشان داد افرادی که به طور مداوم فعالیت بدنی بالایی داشتند، 51 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری پارکینسون نسبت به افرادی که فعالیت بدنی پایینی داشتند، داشتند.
شرکت در ورزش های رقابتی قبل از 25 سالگی با بروز کمتر بیماری پارکینسون همراه بود.
پس از تشخیص بیماری پارکینسون در فرد، ورزش نیز مفید است.
مطالعات نشان می دهد که تمرینات تناوبی با شدت بالا ممکن است موثرتر از دوره های طولانی تر با شدت متوسط باشد.
حتی افرادی که در مراحل پیشرفته بیماری هستند نیز می توانند در این برنامه های با شدت بالا شرکت کنند.
دوری از استرس
همیشه به خاطر داشته باشید که استرس می تواند باعث التهاب و آسیب به بدن شود، بنابراین تکنیک های مدیریت استرس را باید پیاده سازی کنید.
برای پیشگیری از بیماری پارکینسون، تنها کاری که باید انجام دهید این است که سبک زندگی خود را تغییر دهید.
روش های موثر بر درمان پارکینسون
زمانی که متخصصان بروز پارکینسون را تشخیص می دهند با راهکارهای موثر سعی در کنترل و درمان بیماری دارند.
افراد موظفند که تحت نظر متخصصان تمامی شیوه های درمانی را با جزئیات کامل انجام داده تا مبادا این بیماری در بدن آنها گسترش پیدا کند.
قطعاً پزشکان دارو درمانی را روشی موثر بر درمان پارکینسون دانسته و معتقدند که برخی از انواع داروها با افزایش سطح دوپامین می تواند عملکرد مغز را افزایش دهد و اختلالات محدودتری را به واسطه پارکینسون تجربه خواهند کرد.
اگر پزشک تشخیص دهد که دارو درمانی تنها روشی موثر برای کنترل و بهبود پارکینسون نیست سعی دارند تا از فرایندهای موثر جهت تحریک عمقی مغز استفاده کنند.
در این روش پزشک از طریق جراحی و یا با استفاده از الکترودهای تحریک کننده سعی دارند تا عملکرد مغز را به درستی هدایت کرده و علائم و نشانه های حرکتی پارکینسون مانند لرزش دست ها و سفت شدن بدن را تا حد زیادی کنترل خواهند کرد.
در کنار روش های ذکر شده فرایندهای کاربردی مانند فیزیوتراپی و کاردرمانی نیز روشی موثر برای بیماران پارکینسونی خواهد بود.
از طرف دیگر گفتار درمانی و هرگونه فعالیت های درمانی موثر جهت برطرف کردن اختلالات راه رفتن کمک می کند تا افراد عوارض کمتری را تجربه کرده و متخصصان می توانند کندی و سفت شدن بخش های مختلف بدن را تحت کنترل درآورند.
درمان دارویی
داروهای پارکینسون در مدیریت این بیماری موثر هستند.
داروهای این بیماری را که باید بسته به شرایط بیمار و زیر نظر پزشک تجویز شوند عبارتند از:
- لودوپا
- کاربیدوپا
- بنسرازید
- پرامیپکسول
- روپینیرول
- راساگیلین
اپی گالوکاتچین گالات - آمانتادین
- روتیگوتین
- بروموکریپتین
- پیریدوستیگمین
- تولکاپون
- سلگیلین
- آمانتادین
- انتاکاپون
مولتی ویتامین برای پارکینسون
استفاده از مولتی ویتامین به عنوان بخشی از برنامه درمانی برای این بیماری مورد مطالعه قرار گرفته است.
تحقیقات علمی کافی برای تایید اثربخشی مولتی ویتامین ها در بهبود علائم پارکینسون صورت نگرفته است.
در نتیجه مصرف مولتی ویتامین به تنهایی به عنوان درمان اصلی این بیماری توصیه نمی شود.
نوروتراپی درمان پارکینسون
نوروتراپی یا تمرینات تحریک عصبی یک درمان غیردارویی است که برای مدیریت این بیماری استفاده می شود و با تحریک و تقویت سیستم عصبی مرکزی عمل می کند.
نوروتراپی شامل تمرینات بدنی، تمرینات تعادل و تناسب اندام، تمرینات حرکتی و تمرینات شناختی است که علائم حرکتی مانند تعادل، قدرت عضلانی، انعطاف پذیری و هماهنگی حرکتی را بهبود می بخشد.
درمان پارکینسون با تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال
تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) یک درمان غیردارویی است که ممکن است در برخی موارد در مدیریت پارکینسون استفاده شود.
در این روش یک میدان مغناطیسی قوی از طریق سیمی که در نزدیکی سر قرار می گیرد به مغز فرستاده می شود.
این میدان مغناطیسی قوی فعالیت نورون ها را تحریک می کند و بر عملکرد سیستم عصبی تاثیر می گذارد. این روش مکمل درمان دارویی است و علائم پارکینسون مانند لرزش و سفتی عضلات را کاهش می دهد.
اولتراسوند درمانی
اولتراسوند درمانی روش جدیدی برای درمان پارکینسون است که در حال حاضر در مراحل آزمایشی و تحقیقاتی قرار دارد.
در این روش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تحریک بافت های مغز به صورت هدفمند و قابل کنترل استفاده می شود.
در درمان این بیماری با امواج اولتراسوند، امواج صوتی با استفاده از دستگاه های مخصوص به مناطق خاصی از مغز هدایت می شود.
مستقیماً سلول های عصبی را تحت تأثیر قرار می دهد و فعالیت آنها را تغییر می دهد.
درمان پارکینسون با سلول های بنیادی در ایران
درمان پارکینسون با سلول های بنیادی (Stem Cell Therapy) یکی از روش های جدید درمان این بیماری است که در آن سلول های بنیادی قابل تبدیل به سلول های عصبی با هدف جبران سلول های عصبی آسیب دیده در مغز به بیمار تزریق می شود. ساختارهای مرتبط با حرکت
تحقیقات و مطالعاتی نیز در ایران در مورد درمان این بیماری با سلول های بنیادی در حال انجام است.
این تحقیق شامل مطالعات بالینی بر روی بیماران پارکینسون است که در آن سلولهای بنیادی تزریق میشود و علائم و عملکرد حرکتی آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد.
درمان پارکینسون با جراحی
درمان جراحی این بیماری در مواردی است که درمان دارویی و سایر روش ها بهبود رضایت بخشی را ایجاد نکند. دو نوع جراحی رایج در درمان پارکینسون عبارتند از:
- تحریک عمیق مغز (DBS)
- ضبط الکترود (ضایعات)
2 پاسخ
سلام خسته نباشید درسته که احتمال ابتلا به پارکینسون توی مرد ها بیشتره؟
بله، احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون در مردان بیشتر از زنان است.